วิเคราะห์แนวคิดเกี่ยวกับตรรกวิทยาในปรัชญาอินเดีย
คำสำคัญ:
ตรรกวิทยา, อสมวายี, นิมิตตะบทคัดย่อ
บทความนี้ศึกษาตรรกวิทยาในปรัชญาอินเดีย โดยเปรียบเทียบระหว่างตรรกะของพุทธศาสนาและปรัชญานยายะ ซึ่งมีพื้นฐานความเชื่อต่างกัน กล่าวคือ พุทธศาสนาไม่ยึดถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขณะที่นยายะเชื่อในสิ่งศักดิ์สิทธิ์และความจริงภายนอก ตรรกะในพุทธศาสนาเน้นการใช้ปัญญาพิจารณาอย่างมีเหตุผล ผ่านการปฏิบัติจนเกิดภาวนามยปัญญา โดยเน้น 3 ประเด็นคือ (1) ความรู้ระดับปรมัตถ์ (2) การรู้แจ้งจากการฝึกปฏิบัติ (3) การใช้หลักธรรม เช่น อริยสัจ 4 เป็นพื้นฐานการหาเหตุผล ส่วนนยายะถือเป็นปรัชญาสัจนิยมทางตรรกะ (Logical Realism) เชื่อว่ามีความจริงแท้ 2 ลักษณะ คือ ฝ่ายวัตถุ และฝ่ายนามธรรม ทั้งสองเป็นอิสระต่อกัน นอกจากนี้ นยายะยังเป็นปรัชญาแบบอณูพหุนิยม (Atomic Pluralism) ที่เชื่อว่าโลกเกิดจากธาตุทั้ง 4 ได้แก่ ดิน น้ำ ลม ไฟ กล่าวโดยสรุป ตรรกะในพุทธศาสนาเน้นการรู้แจ้งภายในจากการปฏิบัติธรรม ขณะที่นยายะเน้นตรรกะภายนอกจากองค์ประกอบของโลกและจิตใจที่แยกออกจากกัน
References
กีรติ บุญเจือ. (2520). ตรรกวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
ประเวศ อินทองปาน. (2553). พุทธปรัชญาในพระไตรปิฎก (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สำนักส่งเสริมและฝึกอบรม มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พระศรีคัมภีรญาณ (สมจินต์ วันจันทร์). (2556). พุทธปรัชญา. อยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วันเพ็ญ บงกชสถิต. (2535). ชีวิตและความคิดของนักปรัชญา. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
สนั่น ไชยานุกุล. (2519). ปรัชญาอินเดีย (พิมพ์ครั้งที่ 2). อยุธยา: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
โสรัจจ์ หงศ์ลดารมภ์. (2558). ปรัชญาภาษา (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อดิศักดิ์ ทองบุญ. (2524). ปรัชญาอินเดีย. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
อรพรรณ สุชาติกุลวิทย์. (2561). ตรรกศาสตร์เชิงพุทธ. ธรรมธารา: วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา, 4(1), 1?xx. สำนักการศึกษา วัดพระธรรมกาย.
Chatterjee, S., & Datta, D. M. (1968). Introduction to Indian philosophy. Calcutta: University of Calcutta.
Sinha, J. (1985). Outlines of Indian philosophy. Calcutta: New Central Book.
slideplayer.in.th. (2557). ได้รับการจัดทำดัชนีครั้งแรกจาก Google เมื่อ มิถุนายน 2557. Retrieved from https://slideplayer.in.th.